چند نکته در گویش شیرازی امروز

با وجود زوال «گویش قدیم شیرازی» و جایگزینی آن به وسیله گویش دری از حدود سده­های نه و ده هجری، هنوز برخی نشانه­های آن در «گویش شیرازی امروز» مشاهده می­شود. بدین ترتیب، اگرچه عمده تفاوت­های گونه­ی زبانی رایج در شیراز با گویش گفتاری معیار، در حوزه تمایزهای لهجه­ای است؛ این گونه­ی زبانی واجد برخی ساخت­های نحوی و واژگان مخصوص به­خود، یعنی واجد برخی خصائص گویشی نیز می­باشد. در همین زمینه، در این گفتار، به بررسی چند ساخت نحوی گویش شیرازی امروز، یعنی «گذشته­ی نقلی»، «ضمیر متصل فاعلی» و فعل «است» پرداخته­شده­است. گذشته­ی نقلی در گویش شیرازی امروز، به دو شکل مختصر و کامل صرف می­شود. تفاوت مهمی که بین صرف گذشته­ی نقلی کامل در گویش معیار و گویش شیرازی دیده می­شود، در نحوه­ی استفاده از فعل معین و شکل صرف آن است. ضمیر متصل فاعلی در گویش شیرازی بر دو شکل «?eš» و «?ešun» است. فعل «است» نیز در سه شکل مختلف به­کار می­رود.